Ομάδα φαρμάκων που χρησιμοποιούνται για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων του άγχους. Οι δύο κύριο τύποι τους είναι οι βενζοδιαζεπίνες και οι β – αναστολείς (αναστολείς των β – υποδοχέων). Άλλα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ως αγχολυτικά είναι τα αντικαταθλιπτικά και, σπάνια, τα βαρβιτουρικά.
ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ Η χρησιμοποίηση των αγχολυτικών φαρμάκων αποσκοπεί στην προσωρινή ανακούφιση από το άγχος όταν αυτό περιορίζει την ικανότητα αντιμετώπισης της καθημερινής ζωής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η καλύτερη μέθοδος αντιμετώπισης της υπεύθυνης διαταραχής είναι η ενημερωτική συζήτηση ή η ψυχοθεραπεία. Αγχολυτικά φάρμακα χρησιμοποιούνται επίσης μερικές φορές για τον κατευνασμό ασθενών πριν από χειρουργικές επεμβάσεις (βλ. Προνάρκωση ή άλλων ατόμων πριν από δημόσια εμφάνιση).
ΤΡΟΠΟΣ ΔΡΑΣΗΣ Οι βενζοδιαζεπίνες μειώνουν τη νευρική δραστηριότητα στον εγκέφαλο, προάγοντας έτσι την ψυχική και σωματική χαλάρωση. Οι β – αναστολείς δρουν μειώνοντας τα σωματικά συμπτώματα του άγχους π.χ. τον τρόμο και το αίσθημα παλμών.
ΠΙΘΑΝΕΣ ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ Η μακροχρόνια θεραπεία με βενζοδιαζεπίνες πρέπει να διακόπτεται βαθμιαία, διότι υπάρχει κίνδυνος σωματικής εξάρτησης.
|