Άχρωμο και άοσμο αέριο, το οποίο αντιπροσωπεύει το 78% της γήινης ατμόσφαιρας. Το άζωτο του ατμοσφαιρικού αέρα δεν έχει βιολογική δράση, αλλά σε περιπτώσεις πολύ γρήγορης ανόδου δυτών στην επιφάνεια είναι δυνατό να σχηματίσει φυσαλίδες που προκαλούν εμβολές αζώτου, με συνέπεια τη λεγόμενη νόσο των δυτών (της αποσυμπίεσης). Μολονότι το αέριο άζωτο Δε μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το σώμα, οι ενώσεις του είναι απαραίτητες για τη ζωή. Οι σπουδαιότερες από αυτέ στις ενώσεις είναι τα αμινοξέα, τα δομικά συστατικά των πρωτεiνών, που αντιπροσωπεύουν τις θεμελιώδεις δομικές ουσίες όλων των κυττάρων και των ιστών. Επειδή ο ανθρώπινος οργανισμός δεν μπορεί να συνθέσει κάποια αμινοξέα, πρέπει να τα προσλαμβάνει από τις τροφές με τη μορφή ζωικών και φυτικών πρωτεiνών, οι οποίες διασπώνται στα συστατικά τους αμινοξέα που μπορούν μετά να απορροφηθούν και να ανασυντεθούν στις συγκεκριμένες πρωτεiνες που χρειάζεται ο οργανισμός. Στα πλαίσια των διαδικασιών διάσπασης και ανασύνθεσης των πρωτεiνών παράγονται διάφορες άχρηστες αζωτούχες ενώσεις και κυρίως ουρία, που απεκκρίνεται από τον οργανισμό με τα ούρα (βλ. και Νιτρικά φάρμακα, Νιτρώδη).
ΑΖΩΤΟΥ, ΜΟΝΟΞΕΙΔΙΟ ΤΟΥ Άχρωμο αέριο (μερικές φορές ονομάζεται και «ιλαρυντικό») με γλυκιά γεύση το οποίο χορηγείται μαζί με οξυγόνο, με σκοπό την πρόκληση αναλγησίας και ελαφράς αναισθησίας στη διάρκεια αδοντιατρικών επεμβάσεων, τοκετών και μικρών χειρουργικών επεμβάσεων. Σε περιπτώσεις μεγάλων επεμβάσεων που απαιτούν βαθύτερη αναισθησία, το μονοξείδιο του αζώτου πρέπει να συνδυάζεται με οξυγόνο και άλλα αναισθητικά φάρμακα. Τα πλεονεκτήματα του συνδυασμού μονοξειδίου του αζώτου και οξυγόνου έναντι άλλων αναισθητικών είναι η γρήγορη δράση και το άφλεκτο του μίγματος. Οι ενδεχόμενες ανεπιθύμητες επιδράσεις του αερίου είναι ναυτία και έμετος στη διάρκεια της ανάνηψης από την αναισθησία.
|