Η εναρθρική αιμορραγία λόγω της οποίας είναι διατείνεται ο αρθρικός θύλακας και εξοιδαίνεται η άρθρωση.
ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ Συνήθως το αίμαρθρο είναι συνέπεια βαριά αρθρικά κάκωσης, π.χ. ρήξης του αρθρικού θύλακου ή συνδέσμων ή κατάγματος ενός οστού της άρθρωσης. Το συχνότερο αίτιο αίμαρθρου είναι αθλοπαιδιές και το συχνότερο αίμαρθρο συμβαίνει στο γόνατο. Σπανιότερο αίτιο αποτελούν οι αιμορραγικές διαταραχές, όπως η αιμοφιλία (στην οποία ο μηχανισμός της πήξης του αίματος είναι ανεπαρκής, με αποτέλεσμα επιμένουσα αιμορραγία). Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να προσβληθεί οποιαδήποτε άρθρωση, ενώ η ενδαρθρική αιμορραγία μπορεί να είναι αυτόματη ή να προκαλείται από τις ελαφρότερες, ακόμα κακώσεις. Αίμαρθρο, τέλος, μπορεί να προκαλέσει η υπερβολική χρήση αντιπηκτικών φαρμάκων.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Το αίμαρθρο προκαλεί διόγκωση της άρθρωσης αμέσως μετά την κάκωση, ή διόγκωση που παρατηρείται 12 – 24 ώρες αργότερα είναι πιθανό να οφείλεται σε αρθροϋμενίτιδα (φλεγμονή του αρθρικού υμένα). Εκτός από το οίδημα και τον πόνο, το αίμαρθρο μπορεί να προκαλέσει και ακινητοποίηση της άρθρωσης σε μόνιμη θέση λόγω σπασμού των μυών που την περιβάλλουν.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Ως μέτρο πρώτης βοήθειας μπορούν να τοποθετηθούν επιθέματα πάγου, για να μειωθεί το οίδημα και ο πόνος. Μετά από κάκωση σε αθλοπαιδιές εκτελείται παρακέντηση της άρθρωσης (αναρρόφηση του υγρού με βελόνα και σύριγγα), με σκοπό τη διάγνωση της διαταραχής και την καταπολέμηση του πόνου. Όταν υπάρχει υπόνοια κατάγματος, εκτελούνται ακτινογραφίες. Αν ο ασθενής είναι αιμοφιλικός, του χορηγείται παράγων VIII για να προαχθεί η πήξη του αίματος. Η συνέχιση της αιμορραγίας εμποδίζεται με την εφαρμογή ελαστικού επιδέσμου και κατάκλιση, με το άκρο σε ανάρροπη θέση. Τα κύτταρα του αρθρικού υμένα απορροφούν τα υπολείμματα του αίματος. Μερικές φορές απαιτείται χειρουργική θεραπεία (π.χ. αποκατάσταση των συνδέσμων). Τα αεπανειλημμένα αίμαρθρα είναι δυνατό να οδηγήσουν σε βλάβη της άρθρωσης προκαλώντας οστεοαρθρίτιδα (που χαρακτηρίζεται από επίμονο πόνο και δυσκαμψία).
|