Νέκρωση των ιστών, συνήθως λόγω διακοπής της αιμάτωσής τους. Μπορεί να περιορίζεται σε μια μικρή περιοχή του δέρματος ή σε ένα δάκτυλο, άλλοτε όμως είναι δυνατό να καταλαμβάνει σημαντικό τμήμα ενός άκρου. Γάγγραινα του ποδιού.Στο πόδι της φωτογραφίας το δέρμα που καλύπτει μία εκτεταμένη περιοχή ιστικής νέκρωσης έχει αποκτήσει μαύρο χρώμα.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Η διαδικασία νέκρωσης των ιστών προκαλεί πόνο, όταν όμως η νέκρωση συντελεσθεί, η περιοχή αναισθητοποιείται. Το νεκρωμένο δέρμα και οι υποδόριοι ιστοί αποκτούν μαύρη χροιά. Είναι δυνατό να αναπτυχθεί μικροβιακή λοίμωξη προκαλώντας εξάπλωση της γάγγραινας και δυσοσμία των ιστών. Η νεκρωμένη (μαύρη) περιοχή είναι δυνατό να περιβάλλεται από ερυθρότητα και οίδημα των ιστών από τους οποίους αναβλύζει πύον.Η γάγγραινα διακρίνεται σε δύο μορφές: ξηρή και υγρή. Στην ξηρή γάγγραινα συνήθως δεν υπάρχει μικροβιακή λοίμωξη και η ισχαιμική περιοχή νεκρώνεται λόγω διακοπής της αιμάτωσής της. Αυτή η μορφή γάγγραινας δεν εξαπλώνεται και σε άλλους ιστούς Καταστάσεις που μπορούν να την προκαλέσουν είναι η αρτηριοσκλήρυνση, ο σακχαρώδης διαβήτης η θρόμβωση η εμβολή και το κρυοπάγημα. Υγρή γάγγραινα αναπτύσσεται μετά από μικροβιακή λοίμωξη ξηρής γάγγραινας ή τραύματος. Ένας ιδιαίτερα βαρύς τύπος υγρής γάγγραινας, γνωστός με τον όρο αεριογόνος γάγγραινα- προκαλείται από επικίνδυνο μικροβιακό στέλεχος που καταστρέφει το μυϊκό ιστό και παράγει δύσοσμο αέριο. Η αεριογόνος γάγγραινα έχει προκαλέσει εκατομμύρια θανάτων στη διάρκεια των πολέμων.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ Η ξηρή γάγγραινα αντιμετωπίζεται με έγκαιρη βελτίωση της κυκλοφορίας στην ισχαιμική περιοχή. Σε περίπτωση λοίμωξης των ιστών χορηγούνται αντιβιοτικά ώστε να προληφθεί η εγκατάσταση υγρής γάγγραινας.Η διάγνωση υγρής γάγγραινας κάνει αναπόφευκτο τον ακρωτηριασμό του πάσχοντος μέρους του σώματος. Συνήθως πρέπει να αφαιρεθεί ταυτόχρονα και τμήμα των γειτονικών υγιών ιστών.
|